Kurucumuz

Timesavers satıcısı Fred Hopke ile Atcheson Graphite'i aradık ve mezun bir makine mühendisi olan Dick Redman ile görüştük. Daha sonra Dick ve ben taşınabilir kemer aleti fikrim hakkında konuştuk. Ben kayış takip sistemini tasarlarken, o bir elektrik motoru ve alüminyum alet muhafazası tasarladı. Daha sonra küçük bir makine atölyesi sahibi olan Al Buetner'e gittik ve hepsini işlemeye çalıştık. Her nasılsa, bu üç yıl sürdü. Proje 1968'e kadar unutuldu, tekrar gittim ve çalışan bir model aldım. 3M hissesinde 14.500$ biriktirmiştim ve M&T Bank, hisse senedini teminat olarak kullanırsam bana 14.000$ borç vermeyi kabul etti. Redman, ticari girişime girmesini önermişti, ancak işini bıraktı ve Bangor, Maine'e taşındı - ve hayatımdan çıktı. Takım prototipini 3M'e gösterdim ve onlar da bu konuda heyecanlandılar. 31 Mart'a kadar 3M'de çalıştım, bu nedenle 1 Nisan 1969, Dynabrade, Inc.'in resmi başlangıcıydı. Aleti monte edecek birine ihtiyacım vardı ve bir Burroughs makine tamircisi olan Jack Fahey'in günlük işinden sonra akşam gelmesini sağladım. Bunu tam bir yıl boyunca hiçbir ücret ödemeden yaptı.

15 Nisan'a kadar motorların elektrik şoku verdiğini ve kullanımının tehlikeli olduğunu öğrendim. Bu yüzden aracı bıraktım. Sonra, havayla çalışan bir alet hayal ettim. Bir Aro satış temsilcisi olan Art Boss, bana yardım edecekleri Ohio'daki Aro'ya gitmemizi önerdi. Onlar yaptı! Eve geldim ve yeni dökümler için kalıp almak için hemen kalıpçıya gittim. Kalıp dükkanı sahibi kalıp çizimlerine ihtiyacı olduğunu söyledi. Bende olmadığını ve yapamayacağımı söyledim. Bana bir parça kil verdi ve parmaklarımla bir tane yapmamı söyledi, ben de öyle yaptım. Kalıpçısıyla çalışmak için her gün öğlen orada olmam gerektiğini ve kalıbın iki hafta içinde yapılacağını söyledi. Daha sonra dökümhaneye gittim ve onlara üç döküm yapma emri verdim. Dökümler yapıldıktan sonra. Bir makine atölyesine gittim ve onlara dökümleri iki hafta ve üç gün içinde işlemeleri emrini verdim. Onlar yaptılar ve ben 15 Temmuz 1969'da Detroit'teki bir 3M fuarında aletleri gösterip sattım. 50 yıl sonra bugün, bu döküm hala neredeyse aynı. Aro'dan 100 motor aldım ve işin içindeydik. Üç ay içinde, 3M kayışları ek yerinden kopuyordu. Don Scholten, 3M'deki eski patronum, 3M'in bana kemer satmayı bırakmasını önerdi. Sonra Almanya'da bir aşındırıcı üreticisi olan Hermes'in harika kayışlar yaptığını hatırladım. Hermes'ten 200 tane aldım ve mükemmel çalıştılar. 3M'e 50 Hermes kemeri gönderdim ve laboratuvarlarının başkanı Connie Freeks'ten bu kemerleri kopyalamasını istedim ve o da yaptı. Sonra havalı motor üreticisi Aro greve gitti ve aniden havalı motor alamadım. Dotco ile temasa geçtim ve hava motorlarını her biri 45 dolara satın aldım, Aro ise benden 80 dolar alıyor. Motor başına maliyetimden tasarruf ettim ve Dotco motorları daha küçük ve daha hafifti.

Dynabrade ilk yıl 100.000 $ ürün sattı. O yıldan sonra, Jack Fahey Burroughs'daki işinden ayrıldı ve tam zamanlı olarak gemiye geldi. O ilk yıl maaş alamadım, emekli maaşı olması gereken 3M'den gelen fonlarla yaşadım. Hem Jack hem de ben maaş almaya devam ettik. Kısa süre sonra Jack, BOCES okulundan 16 yaşındaki bir öğrenci olan Bill Slomba'yı dükkânımıza yardım etmesi için tuttu. Sonra Eileen Fuller, saati 2.50 dolara yarı zamanlı muhasebeci olarak işe alındı. Ve sonunda Diane Hoffmeister işe alındı, dünyanın en hızlı daktilocusu.

1972'de 3M, Seattle'da başlayan ve San Diego'ya, ardından Florida'ya, Boston'a ve en sonunda Omaha'ya kadar uzanan küçük aletler üzerine bir klinik açtı. Dynafile® beş ayda 41 şehirde. Yol boyunca her şehirde distribütörler kurdum ve bu Dynabrade'in gerçek başlangıcıydı. 1974'te 3M'den Ed Karl beni Belçika, Almanya, Zürih, Roma, Paris ve Londra ziyaretleri için ayarladı. Almanya'daki Hannover Fuarı'nda sergilerken Dynafile® iplerini çıkardı ve dünyanın en büyük endüstriyel fuarında işsiz kaldım. Yeni bir arkadaşım, Waldemar Loeser, vidayı benim için onardı ve ardından 50 Dynafiles® satın aldı. Almanya'daki Hannover Fuarı'nda 11 yıl boyunca çalıştım, ardından Craig Locke'u Dynabrade Europe'u kurduğu Londra'ya gönderdim. 1989'da operasyon Lüksemburg'a taşındı ve 1998'de orada yeni bir bina inşa edildi. Ve gerisi, dedikleri gibi, tarih.